trudna rzecz

См. также в других словарях:

• zagwozdka — Skomplikowana lub trudna rzecz, zwłaszcza problem Eng. A complicated or difficult thing to deal with, especially a problem …   Słownik Polskiego slangu

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• nic — 1. Być niczym «nie mieć znaczenia, nie odgrywać żadnej roli»: (...) stał przed nim w postawie zasadniczej i myślał, że wobec niego jest niczym, pionkiem, którego w każdej chwili można wysłać na front wschodni albo zastrzelić w piwnicy. Andrzej… …   Słownik frazeologiczny

• schody — Zaczynają się schody «powiedzenie oznaczające, że zaczynają się problemy, sytuacja staje się trudna»: Pięknie, ale trzeba by jeszcze ustalić, co dokładnie znaczy „kultura niemieckojęzyczna” i... w tym miejscu zaczynają się schody, bo powiedzieć,… …   Słownik frazeologiczny

• życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

• filozofia — ż I, DCMs. filozofiafii; lm D. filozofiafii (filozofiafij) 1. «nauka zajmująca się ogólnymi rozważaniami na temat istoty i struktury bytu, ludzkiego poznania, zasad wartościowania, miejsca człowieka w świecie i jego poglądu na świat, obejmująca… …   Słownik języka polskiego

• magia — ż I, DCMs. magii; lm D. magii (magij) «ogół wierzeń i praktyk opartych na przekonaniu o istnieniu sił nadprzyrodzonych, których opanowanie jest rzekomo osiągalne dzięki stosowaniu odpowiednich zaklęć i czynności wykonywanych w określony sposób i… …   Słownik języka polskiego

• możliwy — możliwywi, możliwywszy 1. «taki, który się da urzeczywistnić» Praca trudna, ale możliwa do wykonania. Projekt możliwy do realizacji. Chwytał się wszelkich możliwych sposobów. 2. «ewentualny, przypuszczalny» Chronić kogoś od możliwych przykrości.… …   Słownik języka polskiego

• pański — pańskiscy 1. «należący do mężczyzny, właściwy mężczyźnie, do którego się zwracamy używając formy pan» Pański list był bardzo miły. Pańska sytuacja jest trudna. Jak się czuje pańska żona? Czy to pańska książka? 2. przestarz. «odnoszący się do pana …   Słownik języka polskiego

• stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego